Daj dziecku szczęście. Zwolnij..

Dokąd zmierzasz świecie? Dokąd zaprowadziła nas cywilizacja? Czy to tak ma wyglądać jak obecnie? Ja dziękuję za takie coś. Pościg. Nieustanny pościg za tym, by zostać zauważonym. Sprzedajemy sami siebie. Jesteśmy w stanie sprzedać wszystko i wszystkich, za co? No właśnie za co? Za lajki na fejsie? Za komcie pod pościuniem? Za awans w pracy? Za parę groszy?

Tak to właśnie wszystko odbieram. Człowiek staje się przedmiotem. Rzeczą, którą można kupić, zniszczyć, wykorzystać, by po wszystkim zostać sprzedany jak szmata. Pozorne przyjaźnie. Sztuczne pytania „co u Ciebie” osób, które tak naprawdę mamy w dupie. Toniemy.. Sięgamy coraz bliżej dna. Zazdrościmy.. każdy czegoś zazdrości. Jedni kasy. Inni domu, auta, czy złotych zębów. Zazdrościmy podróży. W tym całym gównie, które jeszcze nazywamy życiem, zapominamy o tym co mamy. Zapominamy o tym co powinno być dla każdego najważniejszym. Zapominamy o tym, że mamy dom. Mamy rodzinę. Mamy serce i potrafimy kochać. Oczekujemy miłości, sami nie zawsze ją okazując. Jesteśmy rodzicami. Jesteśmy dziećmi. Jesteśmy braćmi i siostrami. Jesteśmy.. Zwolnijmy.

W wyścigu zwanym życie nie wygrywa ten, który szybko wystartuje, ale ten, który umiejętnie rozłoży siły. Można postawić na karierę zawodową. Można pieprzyć rodzinę i zarabiać kupę siana, bawiąc się za nią przez długi czas. Kasa Kasa Kasa! Brudna kasa! Śmierdząca kasa! Kasa śmierdząca nieobecnością w domu. Kasa śmierdząca smutnymi dziećmi i zapłakaną żoną. Mniej zamożni mówią, że pieniądze szczęścia nie dają. Bogatsi mówią, że to szczęście mogą sobie kupić. Jednak czy to szczęście jest prawdziwe? Czy pieniądz na koncie, czy mega drogie zabawki mogą sprawić, że na twarzy dziecka pojawi się uśmiech. Uśmiech.. prawdziwy uśmiech dziecka, jest wtedy, kiedy rodzic wraca do domu. I nie ważne skąd. Czy roznosi ulotki, czy pracuje w biurze, kopalni, na budowie. Uśmiech dziecka jest wtedy, kiedy rodzic wraca i pierdoli wszystko wokół! Wraca do domu. Do rodziny. Jest szczęśliwy i to szczęście daje całym sobą. Jest.

Zobaczcie ile mamy teraz programów typu „łowcy talentu” na każdym kroku. W każdej stacji coś takiego jest. Idol, mam talent, x-factor, the voice of Poland, czy mój „ulubiony” Top Model. To jest dopiero show. Wykorzystywanie młodych dziewczyn. Bo jak nazwać to, że muszą się rozbierać przed całą Polską. Przed swoimi sąsiadami, przyjaciółmi, dziadkami. Czy chwilowa sława jest tego warta? Dokładnie chwilowa. Te modelki młodsze nie będą. Uroda z czasem przeminie.. a co zostanie? 

Fakt. Nielicznym się udaje. Nie chce dociekać w jaki sposób dostały się do „branży”, chociaż w tym temacie powiedziano już wiele. Wszechobecny seksizm, wykorzystywanie i diety wołające o pomstę do nieba. Jednak silne charaktery i z tym sobie poradzą. Co jednak z wrażliwszymi osobami? Nie chcę wnikać w tematy psychologiczne, ale wydaje mi się, że po takich przeżyciach, z człowieka robi się gruz. Oczekiwanie perfekcji o każdej porze dnia i nocy. To jest ponad siły człowieka. 

Jesteś zwykłą osobą, tak jak ja. Czasami przytłaczają Cię obowiązki domowe. Nie masz siły na nic, a z różnych stron ktoś coś od Ciebie chce. Masz trójkę dzieci i multum obowiązków i czasami chcesz zwyczajnie się przespać. Jednak siostra wujka szwagra stryjecznej kuzynki od strony ciotecznej bratanicy nie rozumie Twojej nieobecności na Jej urodzinach..

Jeżeli jednak nie jesteś sama. Masz wsparcie w mężu, w rodzinie.. to nigdy nie będziesz tak naprawdę smutna. 

Kasa. Jest w życiu potrzebna. Dziecko trzeba ubrać. Trzeba ubrać siebie. Jedzenie kosztuje, a leki.. są coraz droższe. Chcesz chociaż w wakacje wyjechać gdzieś na parę dni, ale nie masz z czego odłożyć. Mąż nie zarabia kokosów, ale razem dajecie radę. Jesteście w domu. Jesteście szczęśliwi. Bez kasy. Bez Aston Martina na podjeździe, bez basenu w ogrodzie, bez wycieczek na Seszele. Za to jesteście z dziećmi. Szczęśliwymi dziećmi, które mają rodziców poświęcających im swój czas. Czas, który jest droższy od pieniędzy Rockefellera i innych bogaczy tego świata. Czas, o który wspólnie spędzony z rodzicami modlą się właśnie dzieci. Nie Twoje dzieci..