Każdy moment jest dobry, żeby zacząć pomagać
Święta, święta, święta. Zwierzęta mówią ludzkim głosem. Prawdziwy cud! Pytanie, czy cuda zdarzają się tylko w święta? Otóż nie. Cuda możemy czynić sami codziennie. Dzisiaj chcę się skupić na jednym z takich cudów. Miłości do zwierząt.
Zwierzęta również potrzebują miłości. One w przeciwieństwie do ludzi potrafią kochać bezgranicznie. Wiele z nich za swojego właściciela jest gotowych oddać swoje życie. Ludzie jednak tę miłość nie zawsze potrafią odwzajemnić. Zdarza się, że zwierzęta traktowane są przedmiotowo. Są bite, głodzone, tresowane do różnych chorych walk, czy okaleczane dla zabawy. Zwyrodnialcy potrafią przywiązać zwierzę do drzewa w środku lasu, skazując je na pewną śmierć. Potrafią przywiązać zwierzaka do auta i ciągnąć aż zdechnie, a nawet żywcem zakopać! Kary dla takich bandytów są zbyt niskie. Wolą dostać zawiasy albo grzywnę, ale za to mieć spokój w domu czy na podwórku. Zwierzęta nie umieją wołać o pomoc. Bardzo często nawet nie chcą się bronić w żaden sposób, bo mimo doznawanej niedoli one dalej kochają. Na szczęście powoli zaczyna się to zmieniać. Jesteśmy coraz bardziej wrażliwi na punkcie krzywdy bezbronnych zwierzaków. Ludzie nie boją się publikować nawet przerażających zbrodni. Powstają fundacje i ruchy na rzecz obrony zwierząt. Dołączają do nich sportowcy, aktorzy i celebryci.. Walka z przemocą wobec zwierząt jest trudna. Porównuję ją, do zwalczania pijanych kierowców. Kontroli coraz więcej, kary coraz surowsze, a pijanych nie ubywa. Na szczęście są ludzie, którzy gdzieś mają statystyki. Liczą się dla nich uratowane zwierzęta. Każdy uratowany pies, kot, koń, czy jakiekolwiek inne zwierzę to kolejny cud.
Marcin Różalski, wzór do naśladowania.
Do niedawna mój idol. Człowiek, który
osiągnął wiele w sporcie. Sukcesy w kick boxingu, muai thai, K1, MMA, mimo
złamanego kręgosłupa w młodości- Marcin Różalski. Na jego miejscu większość osób by się poddała.
Nie on! Podniósł się z kolan i dalej robił to, co kocha- walczył i wygrywał.
Wiele walk stoczył, będąc kontuzjowanym. Wielu zawodników odwołuje swoje walki z
błahych powodów, a On wychodził się bić z poharatanym barkiem, czy rozwalonym
kolanem. Fakt. Zarabiał na tym pieniądze i robi to dalej, ale czy nie o to w
życiu chodzi? Tak. Był moim idolem do czasu. Do czasu, kiedy nie polubiłem
Jego Fanpage. Z idola sportowego stał się również moim idolem jako człowiek.
Jak to możliwe, że cały wytatuowany koleś, o przydomku barbarzyńca może
zaimponować zwykłym ludziom? A no tym, że ma serducho o wielkości wprost proporcjonalnej do siły. Od lat pomaga dzieciom w domu dziecka. Angażuje się w
zbiórki pieniędzy dla chorych dzieci. Nie ma tygodnia, w którym nie wystawia
przedmiotów na aukcje. Pomaga nie tylko ludziom. Jest ambasadorem dwóch
fundacji zajmujących się ratowaniem zwierząt. Fundacja AST i fundacja TARA. Za
jego przykładem podąża coraz więcej sportowców, co bardzo cieszy! Ten facet dał
się bić przez 30 sekund jednemu dziennikarzowi, pod warunkiem pomocy jego
fundacji, po czym po programie się zwyczajnie popłakał ze szczęścia!
Koń towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. W czasach,
gdy nie było elektroniki, samochodów, czy skomplikowanych maszyn, to właśnie
konie spełniały funkcje maszyn. To one woziły ludzi, pomagały w pracach
polowych, czy nawet wykorzystywane były w kopalniach. Służyły człowiekowi,
przez co stawały się mu coraz bliższe. Człowiek i koń stawali się przyjaciółmi,
a ich więź była nierozerwalna. Jednak z biegiem czasu ta więź zaczęła zanikać i
koń powoli zaczął być tylko narzędziem, a każde narzędzie po pewnym czasie
staje się bezużyteczne. Co więc robimy z taką niechcianą rzeczą? Zazwyczaj
wyrzucamy na śmietnik. Po co mamy trzymać coś, co nie przynosi pożytku i zabiera
miejsce? Fundacja Tara jest jak kolekcjoner właśnie takich starych, zepsutych,
niepotrzebnych rzeczy. Fundacja Tara jest także mechanikiem, który potrafi z
tych starych i niepotrzebnych rzeczy wydobyć blask, którym świeciły, będąc
nowymi. Fundacja Tara po prostu ratuje zwierzęta i daje im nowe życie w
schronisku, które prowadzi. Najwięcej jest tam koni, których przeznaczeniem
najczęściej jest trafienie do rzeźni. Większość zwierząt, które fundacja otacza
opieką, trafia w stanie agonalnym. Maltretowane, wygłodzone zwierzęta bez
odrobiny woli życia to dla nich codzienność. W samym schronisku dzieją się
cuda. Zwierzęta zostają otoczone opieką lekarską. Prowadzone są rehabilitacje.
Co 3 miesiące przyjeżdża kowal. Co jest najpiękniejsze, to odzyskują wiarę w
człowieka. Miłość, którą otrzymują, jest najlepszym środkiem leczniczym. Obecnie
znajduje się tam około 200 zwierząt, z czego połowa, to konie. Jednak nie
wszystkim da się pomóc. Czasami krzywda wyrządzona przez człowieka jest tak
wielka, że pracownicy i wolontariusze, których jest dosyć dużo, muszą
odprowadzić te biedne zwierzęta za tęczowy mostek. Śmierć każdego konia, psa,
kota, czy innych zwierząt, jest głęboko opłakiwana. Ludzie, którzy tam są, lub
przyjeżdżają, chociaż na godzinę pomóc, posprzątać, nakarmić, czy po prostu
przytulić zwierzę, nie robią tego dla pieniędzy. Robią to, bo są wrażliwi na
krzywdę bliskich, jakimi zawsze były i mam nadzieję, będą nadal zwierzęta.
Fundacja Tara na swojej stronie wystosowała Apel, który o
ile zyska duże poparcie wśród obywateli, może trafić do Sejmu RP. Ma on na celu
zakazanie uboju koni, czyli po prostu niehumanitarnego mordowania zwierząt.
Zwierzęta, które z racji choroby, kontuzji, lub z racji wieku nie mogą
świadczyć pracy na rzecz człowieka obecnie są sprzedawane za grosze do rzeźni.
Można to zmienić! Można przez wypełnienie apelu wyrazić swoje niezadowolenie z
tego faktu i przyczynić się do tego, że takie zwierzęta będą nieodpłatnie
przekazywane fundacjom, które będą się nimi opiekować do śmierci naturalnej,
lub w razie konieczności będą uśmiercane bezbolesnym zabiegiem eutanazji.
Gorąco zachęcam do pobrania Apelu, własnoręcznego podpisania i wysłania
bezpośrednio do fundacji. My na tym nie stracimy, a możemy ulżyć zwierzętom w
cierpieniach.
Jest to fundacja, która ma na celu pomoc zwierzakom porzuconych przez
człowieka. W schroniskach znajduje się mnóstwo zwierząt, których
jedynym marzeniem jest mieć dom i opiekuna, któremu mogłyby wiernie służyć do
końca swoich dni. AST ma bardzo podobną zasadę działania do wyżej
wymienionej fundacji (Tara). Mianowicie pod swoje skrzydła bierze psy chore,
zniszczone fizycznie i psychicznie przez swoich właścicieli oprawców. Jest to
fundacja, która nie czerpie zysków z pomagania. Sami nie wstydzą się mówić
o sobie, że są fundacją żebraczą. Funkcjonują tylko ze środków wpłacanych przez
pojedynczych ludzi z wielkimi serduchami. Ich nieoceniona pomoc wynika nie tylko z faktu przygarniania i leczenia
zwierząt. Robią coś cenniejszego. Uczą psy na nowo zaufać człowiekowi. Leczenie
zwierzęcia nie kończy się na operacji, rehabilitacji i oddaniu z powrotem do
schroniska. Takim zwierzętom szukają domu, choćby na krótki czas. Umieszczają
zwierzęta w domach tymczasowych i hotelach dla zwierząt. W takich warunkach
dzieją się cuda. Psy nie są zamknięte w klatkach, tylko mają kontakt z
człowiekiem. Bawią się, dochodzą do pełni sprawności, jeżeli jest to możliwe, po
czym rozkwitają. Z psów doświadczonych przez los, maltretowanych, nie
znały szczęścia, stają się kompanem na całe życie.
Fot. Joanna Ścibor |
Fot. Joanna Ścibor |
TTL, czyli terier typu Bull, to obecnie najczęściej spotykane
rasy w schroniskach. Oczywiście są psiaki młode, pełne energii, które jeszcze mają szansę i nadzieję na dom. Są też pieski stare, które nadzieję, że spotka ich jeszcze szczęście, dawno utraciły.
Program złote bulle jest zachętą do adopcji właśnie takiego staruszka z rasy bull, oferując mu
złotą jesień życia. Są to psy idealne dla człowieka. Każdy jest pod opieką wykwalifikowanych ludzi,
którzy jak nikt inny znają się na tych rasach. Oczywiście nie możemy oczekiwać,
że przyjedzie do nas piesek młody, pełny energii, który nie widzi nic poza
zabawą. Nie o to tu chodzi. Tutaj chodzi o danie domu nawet na krótki czas. Tym
psom być może nie zostało dużo czasu i możemy pozwolić im odejść w poczuciu, że
komuś na nich zależy.
Jak pomagać
Obie fundacje potrzebują pomocy, żeby móc funkcjonować tak jak do tej pory.
Potrzeba wszystkiego: pieniędzy, karmy, materiałów, koców, zabawek. Z pewnością
są osoby, które chciałyby adoptować zwierzę, jednak nie pozwala im na to np.
miejsce zamieszkania. W obu fundacjach możliwa jest adopcja wirtualna, czyli
wybieramy sobie jedno zwierzę, po czym deklarujemy pomoc. Może być to np. zadeklarowany
przelew w wysokości 20 zł miesięcznie. Te pieniądze w całości zostaną
przekazane właśnie na tego zwierzaka. Jeżeli jesteście zainteresowani
jakąkolwiek formą pomocy, to zapraszam na strony ww. fundacji gdzie można
uzyskać więcej informacji.
Dlaczego te fundacje?
Pomyślałem sobie, że skoro zbliżają się święta, kupujemy prezenty swoim bliskim,
to możemy i odrobinę serca przeznaczyć dla potrzebujących zwierzaków. Jednak
nie chciałem pisać ogólnie typu: wpłaćcie dychę na dowolną fundację i będą
fajne święta. Nie! Napisałem bezpośrednio do Marcina Różalskiego, który jak
mało kto w tym kraju walczy o zwierzaki, z prośbą o pomoc. Polecił mi właśnie te
dwie fundacje. Nie chciałem pisać o tych, które są ukierunkowane tylko na zarobek. Te opisane przeze mnie ukierunkowane są na
faktyczną pomoc. Sam w domu mam dwa kociaki przygarnięte ze schroniska. Za każdym razem,
gdy odbywa się jakaś zbiórka na rzecz zwierząt, to staram się uczestniczyć.
Oznajmiłem żonie, że co roku będziemy zabierać córkę do schroniska, żeby chociaż
te kilka godzin zwierzaki mogły się pobawić z nami czy poprzytulać. Zachęcam
serdecznie do pomagania! Każda chwila jest dobra, żeby zacząć to robić, zwłaszcza
jeśli chodzi o zdrowie i życie naszych przyjaciół, jakimi bez wątpienia są
zwierzęta.
Podobne posty:
-WOŚP, wpierać czy nie?
Podobne posty:
-WOŚP, wpierać czy nie?
Sama chciałabym w przyszłości założyć fundację pomagającą zwierzakom, w tym momencie można pomagać na różne sposoby, zbierając karmę, koce, zabawki, można tak jak Wy chodzić i się bawić z tymi zwierzakami, to nic nie kosztuje a na sercu jakoś lepiej. W niedługim czasie chciałabym właśnie zrobić zbiórkę darów dla zwierzaków i zanieść do schroniska by pomóc, niech nie będą same mimo że są porzucone, każdy zasługuje na miłość a zwierzaczki dają ją bezgraniczną. Widzę to nawet po swoim małym psiaku, który mimo że zjadł mi już pół mieszkania jest szczęśliwy i sprawia, że ja też jestem ;)
OdpowiedzUsuńU mnie w miescie kilka dni temu byla taka zbiorka i organizowali ja koledzy;) jak sami powiedzieli "ilosc darow przerosla ich oczekiwania" ;)
OdpowiedzUsuńMy właśnie zawsze stare koce, kołdry, szlafroki czy swetry oddajemy do schroniska żeby zwierzakom było cieplej w zimie.
UsuńJuż kiedyś podpisywałam jakiś apel lub petycję dotyczącą właśnie koni.
OdpowiedzUsuńPoruszyłeś Moje Serce, Dziękuję CI za ten post ! Na prawdę dla mnie to wiele znaczy, ze nie przechodzisz obojętnie obok krzywdy zwierząt. Ostatnio u nas szczeniak została znaleziony( pewnie porzucony ) I jest u Weterynarza. ZGłosiłam się że jak właściciel się nie znajdzie to go Weźmiemy. Czekam i mam nadzieje, że zaadoptuje tego potwora :) Pozdrawiam i Na prawdę ogromny szacunek !
OdpowiedzUsuńTo my tak mielismy z jednym kotem. Znaleziony w lesie i zostawiony u weterynarza. Zabralismy go do siebie;)
UsuńMy z mężem co roku zawozimy naszemu lokalnemu schronisku dla piesków karmę dla zwierzaków. Chociaż w ten sposób możemy pomóc.
OdpowiedzUsuńPieknie:) kazda forma pomocy jest cenna;)
UsuńPomagać można na wiele sposobów, ja byłam wolontariuszką w domu starców, potem w hospicjum. Potem z narzeczonym chcieliśmy działać w pewnej fundacji, ale okazało się że kobieta która ją założyła była zwykłą oszustką:/
OdpowiedzUsuńNo wlasnie tak to sie zdarza.. To jest przykre, kiedy zaczynamy wspierac jakas fundacje, a pozniej sie okazuje, ze na pomoc przekazuja tylko grosze, a wiekszosc zgarniaja dla siebie.
UsuńWiele ludzi jest teraz zdezorientowanych. Jest tyle przerozmaitych fundacji, organizacji. Nie wiedzą jak je sprawdzić. Zwłaszcza starsze osoby mają takie problemy. A tu chodzi o to, żeby pomagać, nie stać w miejscu, bezczynnie.
OdpowiedzUsuńWystarczy wybrać cel i chociażby wykonać przelew. Oczywiście nie jedynie pomoc materialna jest cenna. Warto choćby przyłączyć się do akcji, zwłaszcza w święta takich akcji jest wiele. W tym roku na przykład będę pomagała przy wigilii dla bezdomnych w Krakowie.
Pozdrawiam. :)
Dokladnie. Starsi ludzie sa szczegolnie podatni na manipulacje. W takich wypadkach warto pomóc bezposrednio. Np wplacic na dom dziecka, dom starcow, czy schronisko znajdujace sie np w naszej miejscowosci.
UsuńJa zabrałam kiedyś psinę ze schroniska-liczy się? :) Celowo zabraliśmy z takiego miejsca, żeby choc jedno tamtejsze zwierzę poznało co to mieć dom :)
OdpowiedzUsuńMasz rację , zwierzę nie zawoła o pomoc :(
Zabranie zwierzaka ze schroniska, to najwieksza forma pomocy;)
UsuńKiedyś przybłąkał się do mojego rodzinnego domu piesek i tak już u nas został, a obecnie mamy owczarka niemieckiego, który ma defekt ucha, i zapewne zostałby uśpiony, gdyby mój tata go nie wziął.
OdpowiedzUsuńFantastyczny wpis, otwiera oczy, i zachęca do pomagania.
Piękny post!!! Sama adoptowałam psiaka po przejściach. Wspieram Stowarzyszenie SOS Husky, jestem zakochana w rasach północnych, ale też nigdy nie przechodzę obojętnie widząc krzywdę innych zwierząt.
OdpowiedzUsuńWielki ukłon w stronę Twojej osoby :)
O i ja jak bylem maly to chcialem miec Alaskana;) jednak rodzice postawili na wilkowate i do dzisiaj mają owczarki. Niemieckie.
UsuńTara i AST - kto je łączy? Pomoc Różala... nie jestem fank sportu a o sportowcu sama sie dowiedziałam ze strony fundacji AST której sama pomagam w rozmaity sposób.
OdpowiedzUsuńCo do TTB to wiele szumu zostało zrobione jakie te psy są groźne i niebezpieczne, polaryzacja społeczeństwa, agresja "porządnych ludzi" do właścicieli... sama doświadczyłam niejednej "nietypowej reakcji" na wygląd psa który swoim zachowaniem nikomu nie przeszkadzał....
UsuńO proszę;) dokladnie. Jak zbieralem informacje do tego posta, to chcialem o tej calej niby agresji napisac, znalazlem rozne statystyki i wyliczenia, ale nie opublikowalem poniewaz zródła informacji nie byly w pelni wiarygodne;(
UsuńTo zapraszam do mnie:
Usuńhttp://czerwonafilizanka.blogspot.com/2013/05/pogryzienia.html
http://czerwonafilizanka.blogspot.com/2013/07/pogryzienia-czyli-dlaczego-psy-nie.html
http://czerwonafilizanka.blogspot.com/2013/10/od-udomowienia-do-wspoczesnej-hodowli.html
pozdrawiam
drobne gesty miłe dla innych na pewno zaprocentują nam w przyszłości:)
OdpowiedzUsuńJa fundacjom za bardzo nie ufam. Wspieram za to schroniska dla zwierzat czy Domy Dziecka. Najwazniejsze jednak, ze sa ludzie z dobrym serduszkiem I podziela sie tym co maja, nawet jesli czasami za duzo nie maja.
OdpowiedzUsuńDzieki takim osobom pieknieje swiat!
wspaniały gest warto pomagać i zwierzętom... one nam też pomagają wkońcu jesteśmy przyjaciółmi....
OdpowiedzUsuńudanej niedzieli rodzinnej:)
OdpowiedzUsuńBardzo ładny i mądry post :) Super gest :) Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńWspieram jedną z fundacji pomagającą zwierzakom od lat. Kocham zwierzęta, trzeba o nich pamiętać, bo jak my im nie pomożemy to kto?!
OdpowiedzUsuńPiękny post. :)
OdpowiedzUsuńWspaniały post! :)
OdpowiedzUsuńxxBasia
Dziękuję za TEN post, dziękuję za TAKIE serce!
OdpowiedzUsuńPana Różalskiego faktycznie "poznałam" podczas wywiadu u Kuby Wojewódzkiego, któremu dał się pobić za wpłatę sporej sumy na konto fundacji. Facet mnie oczarował, swoją prostotą i wielkim sercem. To jest GOŚĆ !